چدن آلیاژی است (یعنی یک ترکیب فلزی از حداقل دو عنصر) متشکل از آهن و نسبت بالایی از کربن، معمولاً بیش از 2٪. بسته به کاربرد و کاربرد، عناصر دیگری مانند سیلیکون، منگنز، کروم یا نیکل نیز به چدن اضافه می شود.
شایان ذکر است اگر محتوای کربن در آلیاژ زیر 2٪ باشد، دیگر از چدن صحبت نمی شود، بلکه معمولاً از فولاد صحبت می شود.
در واقع اگر سطح قطعه کار قابلمه چدن دسینی 10 پارچه ایتالیا آسیب ندیده باشد، در برابر خوردگی بسیار مقاوم و بادوام است. هدایت حرارتی کمتر از آلومینیوم یا مس است، اما به طور قابل توجهی بالاتر از فولاد ضد زنگ است.
خواص ویژه چدن چیست؟
برای آلیاژها، چدن دارای نقطه ذوب نسبتاً پایینی در حدود 1150 درجه سانتیگراد است و به راحتی ذوب می شود یا به عنوان مذاب پردازش می شود. بر خلاف فولاد، چدن را نمی توان آهنگری کرد.
بسیاری از روکش های منهول در آلمان امروزه هنوز از چدن ساخته می شوند. درپوش ها نسبتاً ارزان، مستحکم هستند و خود عملاً نیازی به نگهداری ندارند.
چرا چدن ماده مناسبی برای قابلمه و تابه است؟
چدن عمدتاً در آشپزخانه برای ماهیتابه و برشته استفاده می شود. به عبارت دیگر، جایی که برای سرخ کردن و پختن در مدت زمان طولانی تری نیاز به دمای بالا دارید.
در حقیقت در فرآیند تولید، تولید تابه های ضخیم یا برشته هایی را که دارای دیواره های ضخیم یا پایه ضخیم هستند، آسان می کند.
به طور کلی به صراحت می توان بیان نمود که در مقایسه با مس، به عنوان مثال، چدن نسبتا ارزان است، بنابراین این محصولات مقرون به صرفه باقی می مانند. به دلیل رسانایی حرارتی خوب و ضخامت مواد، تابه ها، قابلمه ها و روسترها را می توان تا دمای بالا گرم کرد. در عین حال حرارت بسیار یکنواخت به غذا منتقل می شود.
