امروزه اکثر وسایل نقلیه در جاده ها دارای لنت ترمز 206 والئو هستند. اگر تعجب می کنید، این لنت های ترمز فقط صفحات فلزی نیستند. آنها معمولاً از آهن، مس، فولاد و گرافیت ساخته می‌شوند که همگی مخلوط و با هم و به هم چسبیده و مواد پد را تشکیل می‌دهند.
دلیل رایج بودن این لنت ها ساده است لنت های ترمز فلزی مقرون به صرفه و بادوام هستند. آنها عملکرد خوبی ارائه می دهند و در انتقال گرمای تولید شده توسط اصطکاک با روتورهای ترمز خوب هستند.
نکته منفی لنت های ترمز فلزی سنگین بودن آنهاست که می تواند تاثیر منفی (کوچکی) بر مصرف سوخت خودرو داشته باشد. همچنین، به دلیل وزن اضافی، لنت ترمز فلزی بهترین انتخاب برای رانندگی با عملکرد بالا نیست.
فلزی بودن لنت ها را بسیار سخت می کند. این چیزی است که آنها را بادوام می کند. اما از آنجایی که در لنت‌های ترمز فلزی «تقویت» وجود ندارد، می‌توانند باعث سایش بیشتر روتور ترمز نسبت به سایر انواع لنت ترمز شوند.
لنت‌های ترمز فلزی خود به خوبی مقاومت می‌کنند، اما اغلب بر دوام سایر قطعات ترمز تأثیر منفی می‌گذارند. در نهایت، لنت های ترمز فلزی زمانی که گرم هستند بهترین عملکرد را دارند. وقتی یک وسیله نقلیه با لنت ترمز فلزی برای اولین بار در یک روز بسیار سرد حرکت می کند، توقف ممکن است کمی بیشتر از حد معمول طول بکشد تا لنت ترمز گرم شود.
در این نوع ترمزها یک درام به توپی محور متصل می شود در حالی که روی بدنه محور یک صفحه پشتی نصب می شود. صفحه پشتی از ورق استیل فشرده ساخته شده است. پشتیبانی از منبسط کننده، لنگر و کفشک های ترمز را فراهم می کند.
همچنین از مجموعه درام و کفش در برابر گل و غبار محافظت می کند. همچنین به عنوان صفحه گشتاور شناخته می شود زیرا واکنش گشتاور کامل کفش را جذب می کند. دو کفش ترمز روی صفحه پشتی با آسترهای اصطکاکی نصب شده اند.
