در غذاهای غربی، اغلب خیارشور وکیوم را برش داده و همراه با مخلوطی از سبزیجات دیگر یا به عنوان چاشنی در سالاد قرار می دهند.
آنها همچنین یکی از رایج ترین سبزیجات خیارشور وکیوم هستند، به طوری که کلمه ” خیارشور وکیوم” در بسیاری از کشورها اساسا مترادف خیار شور است. ترشی یک چاشنی شور برای استفاده در انواع ساندویچ ها فراهم می کند.
خیارشورهای تازه و کمی خیارشور وکیوم اغلب به عنوان غذای جانبی، به تنهایی یا مخلوط با پیاز، فلفل و گوجه فرنگی سرو می شود.
بعد از غذا، مراقبت از پوست یکی از کاربردهای اصلی خیار است. به عنوان یک درمان خانگی اقتصادی، مردم اغلب خیارشورهای تکه‌شده را روی چشم‌های خود قرار می‌دهند تا تورم را کاهش دهند و ظاهر خود را بهبود بخشند. خیارشور را می‌توان در خانه با مواد دیگر ترکیب کرد تا یک ماسک مرطوب‌کننده صورت یا یک تونر پوست درست شود.
بسیاری از محصولات تجاری مراقبت از پوست، خیار شور را به عنوان یک ماده فعال تبلیغ می کنند و این سبزی اغلب در اسپاهای روزانه استفاده می شود.
چندین کاربرد خانگی دیگر از خیارشور وجود دارد که توسط جامعه علمی تأیید نشده است. خیار را به عنوان جلا دهنده کفش اضطراری، خوشبو کننده نفس و جوهر پاک کن توصیه می شود. برخی از سبزیجات به عنوان جایگزینی سبز برای محصولات شیمیایی هنگام تمیز کردن سینک و حمام حمایت می کنند. صحت این ادعاها از نظر علمی ثابت نشده است، اگرچه بسیاری از آنها از حمایت عمومی برخوردار هستند.
خانواده بوثبی از لیورمور، مین، نسل‌های قبل این خیارشورهای موروثی کوچک را به دنیا هدیه کردند.
میوه ها پوستی کرمی و مایل به سفید با خارهای سیاه دارند که به آنها ظاهر نمک و فلفل می دهد. بلوغ آنها 55 تا 65 روز از زمان کاشت است.
آنها را در چهار اینچ برداشت کنید تا در پروژه های کنسرو خانگی استفاده کنید. آنها هنوز هم وقتی تا هفت اینچ طول دارند برای خوردن تازه طعم عالی دارند و معمولاً نیازی به لایه برداری ندارند.
